සමනල කන්ද මුදුණට පියබනුව රිසී
ඇරබුනු ගමන් මග අද මම තනිව යමී
බබර කන්ද මුදුනත් පසු කර ඇදුණු
හිම කදු අතර සුව උණුසුම මම පතමී
නුඹ මා අතර ඇත්තේ ඔහු පමනමද
නුඹ මා හැදින ගත්තේ ඔහු නිසාමද
නුඹ අප හැරගියේ ඔහු හින්දමද
නුඹ නිවැරදිය මා වැරදිය සියලු තැන
සීතල සිසිල විදුමට නුබේ රිසිය දනී
දහදිය රශ්මි අතරින් මට සුවද වූණි
ආදරණිය මිනිසුන් තනි කරනු බැරී
මම තනි උවද ඔබ එහි තනි කරනු බැරී
No comments:
Post a Comment